Vah Benim Babam !
Çile çekmek senin kaderinde
Başın dik hep yükseklerde
Yediğin ekmek helalinde
Sözünü esirgemezdin kimselerde
&
Çalışan ellerin nasır bağlamış
Hayatın yorgunluğundan yüzün sararmış
Yazın sıcağından tenin yanmış
Genç yaşta gözlerinin ışığı sönmüş
&
Yıllar sonra uğradım baba ocağına
Özlemini çektiğim ana kucağına
Gözyaşlarımı akıttığım toprağına
Görünce döndüm daldaki gazel yaprağına
&
Ömrünün geçtiği ev yıkılmış
Akan çeşmeler kurumuş
Evinin kapısına kilit vurulmuş
Sanki kimsesizler yurduna dönmüş
&
Karşıdan bakıp ağladım durdum
Gelene gidene neler oldu diye sordum
Görünce adeta can evinden vuruldum
Yokluğunda ben neler yaşadım vah benim babam !
Mustafa BALTACI
