9 yıldır yatalak olan SSPE hastası oğluna bakan anne yardım bekliyor

Diyarbakır'ın Bağlar ilçesinde yaşayan Hayriye Taşkıran, 9 yıldır yatalak olan SSPE hastası 17 yaşındaki oğlu Şaban'a bakabilmek için yardım bekliyor.

Diyarbakır'ın Bağlar ilçesine bağlı Alıpınar Mahallesi'nde yaşayan Hayriye Taşkıran, 9 yıldır yakalandığı amansız SSPE hastalığı sonucu yatalak olan oğlu Şaban'ın günden güne gözleri önünde eridiğini belirterek yetkililerden oğluna daha iyi bakabilmek için destek istedi. 7 yaşındayken oğlunun aniden rahatsızlandığını ve sonrasında yaptıkları tahliller sonucunda SSPE hastalığına yakalandığını kaydeden gözü yaşlı anne Taşkıran, sonraki süreçte çaldıkları bütün kapılardan bir sonuç alamadıklarını ifade etti. 9 yıldır oğluna baktığını ve maddi durumu olmadığı için çocuklarını da okutamadığını ifade eden anne Taşkıran, artık maddi ve manevi olarak oğlunun durumunu kaldıracak gücünün olmadığını ve kendisine yardım elinin uzatılmasını istediğini belirtti.

'Hiçbir şeyi yoktu aniden oldu'

Oğlu Şaban ile gittikleri bir ziyarette aniden fenalaştığını belirten anne Taşkıran, 'Hiçbir şeyi yoktu. Sapasağlamdı, aklı yerindeydi, hiçbir şeyi yoktu. Bir arkadaşıma ziyarete gittik. Otururken birden baktım kafası önüne düştü Şaban'ın. Hemen oradan hastaneye gitmek üzere kalktım. Eve geldim eşime söyledim birlikte hastaneye götürdük. Ondan sonraki gün hiç durmadık. Bize SSPE hastası olduğunu söylediler. Ondan sonra bize 'ona bakacaksınız, yemek yedireceksiniz, eski anılarını hatırlatacaksınız unutmasın diye' dediler. Ondan sonra psikolojisi bozuldu' dedi.

'Yardım eli uzatılmasını istiyorum'

Oğluna bakmak için sabahlara kadar yatmadığını ifade eden anne Taşkıran, artık dayanacak gücünün kalmadığını belirterek kendisine yardım elinin uzatılmasının istediğini belirtti. Anne Taşkıran, sözlerine şöyle devam etti:

'Geceleri bazen sabaha kadar bir saat durmuyoruz. Ben ve çocuklarım hep başındayız. Ben yatıyorum kızım bakıyor, kızım yatınca ben bakıyorum. Biz artık kaldıramıyoruz. Onun engelli maaşı ve eşimin maaşı dışında çalışanımız yok. Çalışanlar kızlardı onlar da evlenip gittiler. On gün evdeyim on gün hastanedeyim. 20 gün evdeyim 20 gün hastanedeyim. Eve götürüyorum getiriyorum hastadır benim çocuğum. Tedavisi varsa tedavi edilmesini istiyorum. Bize çaba göstersinler, bir şeyler yapsınlar.'

'Çocuğum gözümün önünde ölüyor'Bir yerde bir çocuğun ölüm haberini duyduğu zaman birkaç gün kendine gelemediğini ifade eden anne Taşkıran, 'Bundan küçük oğlumun psikolojisi bozuldu. Ne kadar üstüne düştüysem de bu yıl sınıfta kaldı. Kızımı okutamadım. Kızım olmasa hiç yere götürüp getiremiyorum. Ya oğlum bana yardım ediyor ya kızım. Ben tek başıma alamıyorum bel fıtığım var. Ben hastayım. Eğer vicdanları el veriyorsa benim de versin. Bize bir kapı açsınlar, bir şeyler yapsınlar. Göz göre göre ölmesini istemiyorum. Hastalığı öyle bir hastalık olsaydı, eğer böbreğim ona yarasaydı böbreğimi verirdim. Gözüm olsa verirdim, ciğerim olsa verirdim, ayağım ona olsa verirdim elimden hiç bir şey gelmiyor ve gözümün önünde gün gün eriyip gidiyor. Elimden hiçbir şey gelmiyor ve çocuğum gözümün önünde ölüyor, ben öylece izliyorum' diye konuştu.